Beroepsallergieën ontstaan wanneer mensen allergisch worden voor stoffen waarmee ze regelmatig in contact komen tijdens hun werk. Een veelvoorkomend voorbeeld is latexallergie bij medisch personeel, zoals verpleegkundigen en artsen, die regelmatig latexhandschoenen gebruiken. Deze allergieën kunnen variëren, afhankelijk van de beroepsomgeving en de specifieke stoffen waaraan iemand wordt blootgesteld. Ze kunnen voorkomen in verschillende sectoren, van de gezondheidszorg tot de bouw en de voedingsindustrie. Het begrijpen van beroepsallergieën is essentieel om werknemers te beschermen en een gezonde werkomgeving te bevorderen. Een beroepsallergie is heel vervelend omdat het je dagelijkse werkzaamheden negatief kan beïnvloeden.
Symptomen bij een beroepsallergie
De symptomen van een beroepsallergie kunnen variëren van milde klachten zoals jeuk, huiduitslag en tranende ogen, tot ernstige klachten zoals ademhalingsproblemen, astma of eczeem. Deze klachten kunnen langzaam ontstaan en erger worden naarmate je langer in contact bent met de allergenen.
Hoe ontstaat een beroepsallergie
Je kunt een beroepsallergie ontwikkelen als je vaak in contact komt met deze allergenen. Het risico is hoger als je in een omgeving werkt waar je veel met stoffen zoals verf, schoonmaakmiddelen, houtstof, latex of meel in aanraking komt. Erfelijkheid kan ook een rol spelen; als allergieën in je familie voorkomen, is de kans groter dat jij ook een allergie krijgt.
Een aantal voorbeelden van een beroepsallergie
Beroepsallergieën zijn allergische reacties die ontstaan door blootstelling aan specifieke stoffen tijdens het werk, hierdoor zijn er in de verschillende beroepssectoren ook vaak verschillende klachten. Een voorbeeld hiervan is kapperseczeem, waarbij kappers allergisch kunnen worden voor chemicaliën in haarverf en andere haarproducten. In de schoonmaaksector kunnen werknemers allergieën ontwikkelen voor schoonmaakmiddelen zoals bleekmiddel en ammoniak. En in de bouwsector kunnen allergieën optreden als gevolg van blootstelling aan verschillende stoffen, zoals cement, epoxyharsen en houtstof. Deze allergieën kunnen variëren in ernst en kunnen verschillende symptomen veroorzaken. Soms kunnen ook kleine aanpassingen, zoals het zelf wassen van dienstkleding, al uw klachten wegnemen. Blijf dus niet te lang doorlopen als u vermoed dat u een beroepsallergie heeft.
Hoe testen wij hierop
Om een beroepsallergie te testen, worden verschillende benaderingen gebruikt. Allereerst wordt een uitgebreide medische geschiedenis afgenomen, waarbij wordt gevraagd naar het werk en eventuele symptomen die optreden tijdens of na blootstelling aan bepaalde stoffen op de werkplek. Afhankelijk van de vermoedelijke allergenen wordt dan bepaald welke test geschikt is om een mogelijke allergie vast te stellen. Dit kan variëren van bijvoorbeeld een plaktest, bloedtest of eliminatietest.
Soorten beroepsallergieën
Beroepsallergieën zijn allergische reacties die ontstaan door blootstelling aan specifieke stoffen in werkomgevingen. Hier zijn enkele voorbeelden van beroepsallergieën, gekoppeld aan specifieke beroepen:
- Kapperseczeem: kappers lopen vaak risico op contactallergieën door herhaald contact met haarverf, bleekmiddelen, shampoos en andere haarproducten. Ingrediënten zoals PPD (parafenyleendiamine) in haarverf en geurstoffen in shampoos zijn bekende oorzaken van allergische reacties. Symptomen zijn jeuk, roodheid en eczeem, vaak aan de handen of polsen.
- Bouwvakkerseczeem: bouwvakkers worden blootgesteld aan cement, lijm, verf, en oplosmiddelen, die chroom en andere irriterende of allergene stoffen kunnen bevatten. Langdurig contact kan leiden tot eczeem, droge huid en barsten op de handen. Chroomallergie, veroorzaakt door cement, is een van de meest voorkomende allergieën in deze sector.
- Allergie bij bakkers: Bakkers worden dagelijks blootgesteld aan diverse ingrediënten en middelen, zoals bloem, enzymen, gist, schoonmaakmiddelen en soms ook additieven (bijvoorbeeld in broodverbetermiddelen). Deze kunnen irriterende of allergene stoffen bevatten. Langdurig of herhaald contact hiermee kan leiden tot diverse allergische klachten.
- Allergieën in de agrarische sector: Agrariërs worden blootgesteld aan allergenen zoals pollen, dierenhuidschilfers, schimmels, insectengif en chemische stoffen in mest en pesticiden. Dit kan inhalatieallergieën zoals hooikoorts en astma veroorzaken, terwijl contact met planten of chemicaliën eczeem en huidirritatie kan uitlokken. Dierenallergieën door veehuidschilfers en -urine komen veel voor, net als insectengifallergieën door bijen- en wespensteken.
- Beroepsallergie in de zorg: Zorgmedewerkers hebben een verhoogd risico op het ontwikkelen van contacteczeem door veelvuldig handen wassen, gebruik van handalcohol en contact met handschoenen, desinfectiemiddelen en medicatie. Zowel irritatief als allergisch contacteczeem komt voor. Bekende allergenen in de zorg zijn latex (natuurrubber), rubberversnellers in handschoenen (zoals thiuram en carbamaten) en conserveermiddelen in handalcohol en zalven. Symptomen zijn roodheid, jeuk, een droge of schilferige huid en kloven, vooral op de handrug of tussen de vingers. Het risico neemt toe bij een droge huid of bestaande atopie.
- Metaalallergie: Metaalallergie, met name voor nikkel en cobalt, komt veel voor en treft mensen die beroepsmatig met metaal in aanraking komen, zoals tandartsen, verpleegkundigen, metaalbewerkers en sieradenmakers. Nikkelallergie is berucht vanwege zijn lage drempel voor sensibilisatie en de wijdverspreide aanwezigheid in instrumenten, sieraden en gereedschappen. Symptomen ontstaan vaak op plekken waar huidcontact met metaal is, zoals handen, polsen of de oren, en bestaan uit roodheid, jeuk, blaasjes en eczeem. Bij tandheelkundig personeel kan metaalallergie ook optreden na contact met tandheelkundige legeringen.
-
Beroepsallergie
